- هبه الله بخاری (هَِ بَ تُلْ لاه هَِ بُ)
مکنی به ابوالمظفر و ملقب به جلال الدین. از وزراء دولت عباسی، که وزیر الناصرلدین اﷲ خلیفۀ عباسی بود. (حبیب السیر ج 2 ص 327)
معنی هبه الله بخاری - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(هَِ بَ تُلْ لاه)
لغت نامه دهخدا
ابن عبدالرحیم بن ابراهیم بن البارزی الجهنی الحموی، مکنی به ابوالقاسم و ملقب به شرف الدین و معروف به ابن البارزی. محدث و از فقهای شافعی بود. به سال 645 در حماه متولد شد. وی مدتها منصب قضاء موطن خود را داشت. در پیری به بصره رفت و به سال 738 هجری قمری وفات یافت. وی نود و چند کتاب تألیف کرد که از آنجمله: ’تجرید جامع الاصول فی احادیث الرسول’ و ’الشرعه فی القراآت السبعه’ و ’الفریده البارزیه فی شرح الشاطبیه’ و ’البستان فی تفسیر القرآن’ و ’روضات جنات المحبین’ در 12جلد و ’الناسخ و المنسوخ’ و ’ضبط غریب الحدیث’ در دو مجلد. و ’بدیعالقرآن’ و ’رموز الکنوز’ را که منظومه ای است در فقه، میتوان نام برد. (از اعلام زرکلی چ جدید ج 9 ص 60). و رجوع به ابوالقاسم (هبه الله...) شود